Mitolojide Gül Çiçeği

Gül, Batı kültüründeki en sembolik çiçektir. Birçok mitolojik öyküde tanrıçalara adanan ve tanrıçalar tarafından kutsanan bir çiçektir. Afrodit ve Venüs’ün sembolüdür (Yunan ve Roma aşk tanrıçaları). Gül çiçeği Hıristiyanlık inancında Meryem’in sembolü olarak kabul edilir. Yunan mitine göre, Afrodit deniz köpüğünden doğduğunda, bu köpük beyaz bir gül şeklini aldı. Beyaz gülün saflığı ve masumiyeti temsil ettiğine dair inanışın temeli budur. Efsaneye göre Afrodit, sevgilisi olan Adonis kasığından yaralanıp öldüğü zaman yanına koşar ve bir dikene basar. Akan kanı, Afrodit’i simgeleyen beyaz gülü kırmızıyla renklendirir. Böylece, Antik Çağ’da her mayıs ayı geldiği zaman “Rosália” olarak adlandırılan bir tören düzenlenirdi ve sevgililerini kaybedenler onların mezarlarına kırmızı güller ekerlerdi. Kırmızı gülün gerçek aşkı simgelemesinin sebebi de budur.

Kırmızı gül, tutkunun, kanın ve cinselliğin zirvesi anlamına gelir. Romalılar için gül çiçeği, bir tanrıçanın perilerinden biri öldüğünde Flora’nın (bahar ve çiçek tanrıçası) bir yaratımıydı. Flora ölen her bir periyi bir güle çevirir. Bunu yaparken diğer tanrılardan yardım ister. Apollo ona hayata verir. Nektarını Bacus, meyvesini Pomona belirler ve Cupid, arılardan uzak tutmak için oklarını güle atarak dikenlere dönüştürür. Gül çiçeğinin mitolojideki hikayesi bu şekildedir.

Geleneklerde Gül Çiçeği

Bir ortaçağ geleneğine göre, kraliyet toplantılarının yapıldığı salonların tavanına, konuşulan konuların gizli tutulması gerektiğini belirten bir gül çizilirdi. Böylece odaların tavanına gül boyama geleneği başlamış oldu ve klasik mimarinin önemli bir süsleme detayı alışkanlık haline geldi.

Hindu geleneğinde, tanrıça Lakshmi (aşk tanrıçası), bir Gül’den doğar. Resim sanatında güzelliğin ve saflığın sembolizmi, her yönden mükemmellik anlamında kullanılırdı. Ortaçağ’da gül çiçeği saflık anlamıyla Meryem Ana’nın sembolü oldu. Gotik katedrallerin rozetlerindeki gül betimlemeleri Meryem’e haç yerine kadınsı bir amblem olarak adanmıştı. Pek çok ülkede orijinal tesbihler gül yaprakları ile yapılmıştır. “Tesbih” kelimesi, gül bahçesi anlamına gelen Latince ‘rosarium’dan türetilmiştir.

Gül hakkında sayısız efsane vardır. Genel olarak aşkın ve saflığın simgesidir. Sadece sembolik olarak değil, tıpta, parfümlerde, yemek tariflerinde de kullanılır.